interactievaardigheden

"marnix, xander, ik heb het!"
"wat bedoel je, xavier?"
"nou, ik weet nu wat we moeten doen: we moeten contact maken, we moeten aansluiten bij consument, we moeten hem als het ware zijn!"
"jazeker xavier, je hebt helemaal gelijk!"

twee weken geleden de show hype van de vliegende panters nog eens gezien. centrale typetjes zijn de communicatiedeskundigen xander, xavier en marnix - alledrie met hete aardappel in de keel. geweldig gespeeld, mooie humor.

gisteren heb ik er twee in het echt gezien. op de opleiding tot ggz verpleegkundig specialist. ze kwamen de module interactievaardigheden verzorgen. in de ggz hangt veel aan elkaar van communicatie en interactie, dus dat het behandeld moet worden is niet meer dan normaal. blijkt zeker een van de twee een type marnix/xander/xavier te zijn waar je u tegen zegt. bij het voorstelrondje moet eenieder zijn voornaamste aandachtspunt formuleren, waarna meneer het ging samenvattten op een whiteboard. "dus ik hoor je zeggen: ik wil beter contact leren maken, ik wil leren aansluiten bij de cliënt?" het was een groep van rond de 35 man. ik heb bovengenoemde zin zeker een keer of 20 gehoord. als een triomfantelijk reclamemannetje die met een ongekende zekerheid de grootste prietpraat kan verkopen begon hij daarna zijn verhaal. over de methodiek van de mat. over het rode en groene vlak op de mat. ik ben blijkbaar niet visueel ingesteld; ik kon helemaal niets de mat en zijn vlakken. de hele dag was een aaneenrijging van open deuren, nietszeggende samenvattingen, banale, oppervlakkige communicatietechnieken en popiejopie reclamepraat. allemaal gebracht met een air van 'kijk ons hier het wiel opnieuw uitgevonden te hebben'.

het ergste was dat ik op een gegeven moment alleen nog maar xander, xavier en marnix voor me zag. en daardoor constant heen en weer werd geslingerd tussen inwendig lachen en het treurige besef dat ik er daadwerkelijk mee te maken had.