mocht je dit najaar nog maar geld voor één album over hebben - plaats hier gerust een ander, gelijksoortig cliché - laat het dan tripper van het deense efterklang zijn. Machtig mooi hoe het tiental sigur rós via steve reich aan múm koppelt, terwijl the white birch voor de liedjes zorgt. in begrijpelijkere taal: efterklang mengt elektronica met minimal music, maar in plaats van helemaal de abstractie in te vliegen gaan ze linea recta richting pure, zeer melancholieke popliedjes. organisch en anorganisch gaan hand in hand, strijkers en overslaande cd's zijn de beste vrienden, en uiteindelijk is de luisteraar de van geluk uitzinnig lachende derde. wat een prachtig album... en live schijnen ze samen te werken met een hoogstaande videokunstenaar, dus laten we hopen dat ze heel spoedig naar het zuiden komen afzakken.
3 opmerkingen:
ik vind hem toch wat tegenvallen na al die positieve recensies
maar jij hebt er dan ook geen verstand van ;-)
Ik wordt er niet echt enthousiast van.
Beter in dit genre dit jaar: Marz, Nitrada.
Een reactie posten