lied-boek-film

goed, jaarlijstjes dus. even beginnen met de volgens mij beste liedjes-liedjes; je weet wel, die dingen met coupletten en refreinen en van die dingen. of wat daar voor doorgaat. de nummer 1 stond al geruime tijd vast, de rest van de tien zijn eigenlijk even mooi, dus in alfabetische volgorde. in ieder geval, ik zal er veel missen, maar dit zijn zo wat liedjes die in me opkomen. [update: het zijn er inmiddels meer dan 10, ik heb geprobeerd er wat argumenten bij te zetten, en ondertussen heb ik onderaan ook nog even beste concerten en tv-programma gezet]

liedjes-liedjes
M83 - * (before the dawn heals us)
nog geen drie minuten, actie, vaart, spanning, felheid, dromerige melodieën, en een climax waar niets tegenop kan.

antony & the johnsons - hope there's someone (i am a bird now)
rest van zijn plaat vind ik niet meer dan aardig, maar dit is hartverscheurend en bijna pijnlijk open en breekbaar. de versnelling op het einde lijkt ter ondersteuning voor de reis naar de hemelpoort.

audiotransparent - draw yourself a tree (nevland)
een miniatuurtje zoals ze dat dan noemen, maar wel van een melancholische pracht dat ik er stil van wordt. hier had de hele plaat vol mee moeten staan.

autolux - subzero fun (future perfect)
of een van de andere heerlijke rockliedjes op future perfect, maakt niet uit. sonic youth, jane's addiction, my bloody valentine, lush, vroege smashing pumpkins; mjam mjam!

de jeugd van tegenwoordig - pijpjes pop pop (parels voor de zwijnen)
hier had ook net zo goed 'voor jou' of 'drie keer niks' kunnen staan. het ritme van 'pijpjes' is echter verschrikkelijk lekker en laidback, en p. fabergé bewijst hier toch een lekkere flow te kunnen hebben.

emiliana torrini - nothing brings me down (the fisherman's woman)
oftewel: hoe klinkt als iemand bij je op schoot komt zitten en een liedje in je oor fluistert.

fiona apple - extraordinary machine (extraordinary machine)
jammer van die overbodige albumremake, maar gelukkig heeft ze bij dit titelnummer de oorsponkelijke pracht onaangeroerd gelaten. hier is waar pop, theater, kurt weill en prachtige orkestrale arrangementen perfect samenkomen.

hanne hukkelberg - do not as i do (little things)
lekkere electroglitchpop met duidelijke jaga jazzist referentie. zeker niet het enige goede nummer op haar album.

l'altra - sleepless night (different days)
nog zo'n eenzaam hoogtepunt op een verder niet meer dan aardig album. alles klopt hier, tot en met de uitbarsting op het einde. melancho-pop perfectie.

ladytron - international dateline (witching hour)
de drie eerste liedjes op het ladytronalbum zijn zo goed - en 'international dateline' de allerbeste van die drie dus - dat de rest van de plaat alleen maar kon tegenvallen.

mia doi todd - the way (manzanita)
de plaat mooi maar net iets te braaf en te folky, maar dit is een prachtig nummer waar dead meadow voor een uitgespacede, relaxte ondergrond zorgt, en mia zelf dan met ingehouden stem overheen zingt. prachtig.

savoy grand - it fell apart (people and what they want)
ok, met zijn bijna 12 minuten natuurlijk geen liedjes-liedje, maar het is de enige vlag op die modderschuit van savoy grand dit jaar. verdomme zeg, wat viel die plaat me tegen. dit is echter savoy grand hoe ze moeten klinken: bijna stilstaand, een noot per minuut, zang die op het punt staat te breken, en dan plots toch een climax voor een eenmalige ontlading voor terugkeer naar het tranendal.

songs of green pheasant - soldiers kill their sisters (songs of green pheasant)
ik blijf het een van meest over het hoofd geziene albums van 2005 vinden, deze fluisterende singer-songwriter-shoegaze. intiem en wijds tegelijkertijd, en dat vind ik enorme prestatie.

sufjan stevens - john wayne gacy, jr (illinoise)
ik kan niks met die hele sufjan-hype, maar 'john wayne gacy, jr' is lekker simpel en melancholiek, en met een confronterende tekst. ook hiervan hadden er meer op die plaat mogen staan.

susanna & the magical orchestra - jolene (list of lights and buoys)
jaja, van 2004, maar dit jaar pas hier uitgebracht. susanna en haar magische orkest doen een cover van dolly parton, halen alle kuntrie eruit, en blijven over met een zachtfluisterend elektronisch raamwerk en een stem vol hartepijn. onmogelijk om je ogen droog te houden.

the white birch - june (come up for air)
had net zo goed de hele plaat kunnen zijn, maar 'june' steekt er wellicht net iets bovenuit in al zijn ingehouden melancholie - niet in het minst door gastvcalen van susanna van dat magische orkest hierboven.

vic chesnutt - gnats (ghetto bells)
zo is die kinda21 uitzending op 3voor12 toch nog nuttig gebleken. het hele chesnutt-album vind ik maar ouwbollige kuntrie, maar dit blijkt een eenzaam, melancholiek juweeltje dat net zo goed door brian eno of labradford gemaakt had kunnen worden.

xiu xiu - clover (la foret)
la foret bleek een album waar ik geen ingang bij kon vinden, maar opener 'clover' was vanaf de eerste luisterbeurt van mij. een iets minder perfectionistische mark hollis, zo klinkt het hier. daar doet bas het wel voor.


concerten
1. shining @ ekko, utrecht, 06.10
2. sunn o))) @ tivoli de helling, utrecht, 22.03
3. supersilent @ theater kikker, utrecht, 09.12
4. sonore @ kunstencentrum belgië, hasselt, 19.02
5. boris @ tivoli de helling, utrecht, 22.03


over films en boeken doe ik nooit zo moeilijk, ik moet me ermee amuseren, en als het me tot nadenken stemt is dat ook fijn. of de boeken van dit jaar zijn vind ik ook nooit zo belangrijk.

boeken:
j.g. ballard - super-cannes
robin hobb - overgangsritueel
om-c - droomstof
j.k. rowling - harry potter en de halfbloed prins

films
sin city (met grote afstand beste film van het jaar)
pride & prejudice
hitchhiker's guide to the galaxy
harry potter and the goblet of fire
team america: world police

slechtste film: elizabethtown. verschrikkelijk zeurfilm, veel te veel niet passende muziek, en kirstin dunst die een nogal irritant stalkermeisje speelt. in het dagelijks leven zou je haar na de eerste ontmoeting uit alle macht willen ontlopen.

tv
rick stein met zijn french oddyssey natuurlijk.