misschien dat de snaresplaat me even suf heeft gebeukt, maar pijnlijk feit is dat ik momenteel even muziekmoe ben. pijnlijk omdat het vrijwel nooit voorkomt en ik dan even minder bij mijn o zo geliefde muziek *voel*, behalve een bijna decadent aandoende verveling.
geweldige nieuwe promo's van origin en cephalic carnage: doen me weinig. fijn geneuzel van sunburned hand of the man: nu even niet aub. prachtige drones van bj nilsen: waarom eigenlijk? het gaat zo langs me heen allemaal. ik blijf er onverschillig bij. en dat vind ik pijnlijk. als ik lees dat vincent aan een recensie-ratio zit van vier per dag ben ik jaloers, want daar heb ik hele periodes ook aan gezeten. nu wordt mijn stapel promo's eerder groter dan kleiner. mijn welgemeende excuses aan al die hardwerkende artiesten.
de enige muziek die momenteel wel aan lijkt te komen is six organs of admittance, voortdronende folkliedjes met ruimte voor vrije improvisaties. als ik school of the flower luister lijkt het tenminste nog alsof ik me erin kan verliezen.
maar goed, ik moet niet zeiken, ik weet dat dit wel weer over waait.
speellijst
- * de jeugd van tegenwoordig - de machine
- * iron maiden - powerslave
- * leviathan - massive conspiracy against all life
- * portishead - third
- * trinacria - travel now journey infinitely
2 opmerkingen:
oh dat, maak je geen zorgen dat overkomt de beste. :) Je bent gewoon verslaafd en dat gaat toch niet meer over.
idd. wat omar zegt. en jij, boven iedereen, weet wat je verslaving ontkennen inhoudt ;-)
nog: zorg dat je The Manifestation van Six Organs binnenhaalt. That'll do the trick :-)
Een reactie posten