pee es vee

mooie overwinning gisteren op milaan, toch? vooral eigenlijk door het on-psv achtige voetbal: veel te aanvallend en ongedwongen. natuurlijk grotendeels door de nieuwelingen affelay en aisatti; de manier waarop hiddink ze liet spelen - totale vrijheid - gecombineerd met ruggesteun van wipneus cocu, zorgde een wedstrijd die behoorlijk fijn was om naar te kijken. mooi ook hoe cocu na afloop aisatti alle complimenten gaf. en daarin zit het verschil met al die jonge ajax-vedetten: die hadden en hebben niemand om tegenop te kijken of die complimenten gaf. met als gevolg over het paard getilde wannabe's die op met 22 jaar al op hun retour zijn. volgend jaar affelay en aisatti in basis in duitsland? ik hoop het.

alleen een kanttekening: wat als de ramadan eens valt tijdens een belangrijk tournooi? gaat van basten er net zo coulant mee om als hiddink? mag je van een prof met een dergelijke status (aangenomen dat opmars van affelay door blijft gaan etc.) niet verwachten dat hij allereerst sportman is? teambelang voor individueel belang? zomaar wat dingen die in me opkwamen toen affelay weer voortijdig de kleedkamers in moest (en wat een aderlating was dat - reiziger is geen schim meer van vroeger).