had nog een boekenbon liggen en heb daarom het nieuwe boek van jamie oliver gekocht. hij had wat voor me afgedaan na zijn vorige, dat toch wel erg gekunsteld overkwam met al die nauwelijks vindbare ingrediënten en recepten die veel te ver gezocht waren voor non-chefkoks. zelfs een simpeler gerecht als mandarijnsalade met vanillesiroop, geschaafde chocola, amandelen en verse munt voldeed niet aan de verwachtingen, want niet lekker genoeg.
gelukkig dat zijn nieuwe boek jamie's dinners weer een terugkeer naar eenvoud en relatief gemak is. veel minder pretentieus en duidelijk gericht op mensen met een dunnere beurs dan voorheen leest en kookt het boek heerlijk weg. een echte aanrader derhalve, en dat had ik niet meer verwacht van de onze jamie, die langzaam aan zelfoverschatting ten onder leek te gaan.
nu de kerst en nieuwjaar weer ten einde zijn, en de bijbehorende vreetpartijen dus ook, hier een minder uitgebreid en redelijk simpel recept van mijn eigen hand.
gegrilde kip met stampot van rucola en geroosterde tomaat
1 hele kip
aardappelen
rucola
4 tomaten
knoflook
citroen
smeer de kip van binnen en van buiten in met olijfolie, peper en zout. stop de doormidden gesneden citroen in de holte en zet de kip daarna op een rooster in de oven (zet er wel een bak onder want er zal behoorlijk wat vet uitdruipen). vervolgens een uur en 20 minuten grillen op 200 graden - als je een hetelucht oven hebt is dat wel zo prettig (temperatuur kan dan op 180 graden).
snijdt de tomaten doormidden, stop er her en der schijfjes knoflook in en smeer de bovenkant in met een mengsel van olijfolie en balsamicoazijn, doe ze in een ovenschaaltje en rooster ze tegelijkertijd met de kip. haal de tomaten na een uur uit de oven, kook de aardappelen in water met een bouillonblokje gaar en giet ze af (even laten uitdampen). stamp de aardappelen fijn, snijdt de rucola in grove stukken en roer die onder aardappelen. snijdt de tomaten klein (vang het vocht op) en doe die bij de aardappelen en de rucola. afmaken met een scheut olijfolie, zout en flink veel zwarte peper. en als je wat pijnboompitten hebt liggen mag je die er ook onder doen. ondertussen haal je de kip uit de oven, laat je hem een paar minuutjes staan, om vervolgens aan te vallen! smakelijk!
mocht je geen zin hebben om tomaten zelf te roosteren (wel zonde hoor, is echt een unieke smaak), dan kun je ook zongedroogde tomaten op olie gebruiken. wel dan nog wat fijngesneden olijven toevoegen, anders kan het wat flauw worden.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
9 opmerkingen:
Nooit de charme begrepen van zongedroogde tomaten. :(
Klinkt lekker Bas, ben altijd wel voor de kip-in-oven recepten.
van zongedroogde tomaten kun je wel een heerlijke tomatensaus/puree maken door ze in een blender te stoppen met wat loie en kruiden. krijg je een heerlijk heftige tomatensmaak.
Dat heb ik met pijnboompitten. Zit nauwelijks smaak aan en ze blijven zo vervelend tussen je tanden zitten.
pijnboompitten moeten dan ook vantevoren in een droge pan geroosterd worden, anders hebben ze inderdaad nauwelijks smaak.
Echt iets voor Martijn om de pijnboompitten zo uit het zakje in een keer naar binnen te werken. En dan even wegspoelen met wat ananas uit blik (het siroop natuurlijk, de ananas keilt ie weg). :)
Nee, ik eet eerst de ananas op en drink dan het blikje leeg.
mjam, lekker was het! alleen leken de tomaten in het geheel niet op zongedroogde, hadden ze dat wel moeten doen? 'kheb trouwens niet gegrild maar de oven gewoon op 200, werden het daardoor heel andersoortige tomaten misschien?
nee hoor, ze moeten helemaal niet lijken op zongedroogde tomaten. als je ze roostert - of bakt in de oven, zoals jij hebt gedaan - blijven ze veel sappiger en krijgen ze toch een heel intense smaak.
ze zijn trouwens ook heel lekker op wat bruschetta: gewoon wat stokbrood of ciabatta besprekelen met wat olijfolie, even roosteren en dan de tomaat er op uitknijpen/fijnprakken. hemels!
ik was even in de war door je vervang-suggestie. vond dit lekkerder dan gedroogde ja. 'khad alleen spijt dat 't geen biologische kip was geweest. zowel voor de kip als voor mezelf, ik was vergeten hoeveel minder smaak een gewone heeft.
(toch ook nog even hier)
Een reactie posten