twee keer pasta met spinazie en spekjes, allebei snel en heel lekker.
versie 1:
- bak spekjes uit in een klein beetje olijfolie
- voeg 2 teentjes knoflook in dunne plakjes toe
- bakje champignons toevoegen, ook weer in plakjes
- spinazie a la creme toevoegen en in de pan laten ontdooien
- pasta al dente koken
- saus afmaken met pakje boursin (of gelijksoortige roomkaas)
- mengen met de pasta
- veel zwarte peper en nootmuskaat
- eten!
versie 2:
- bak spekjes uit in een klein beetje olijfolie
- voeg 2 teentjes knoflook in dunne plakjes toe
- pasta al dente koken
- handvol kerstomaatjes toevoegen (eventueel gehalveerd)
- zak verse spinazie toevoegen en 1 minuutje omscheppen
- saus afmaken met pakje boursin (of gelijksoortige roomkaas)
- mengen met de pasta
- veel zwarte peper en nootmuskaat
- verse basilicum
- eten!
recepten lijken veel op elkaar maar smaken heel anders. en allebei heel snel en makkelijk te maken, wat wil je nog meer?
on a sidenote: steve albini over eten. (via stereo)
dienstmededeling: laptop gaat morgen in reparatie voor 5 tot 10 werkdagen (batterijproblemen) dus voorlopig even weinig tot geen updates.
23.1.05
m83
was me net af aan het vragen waarom m83 zo heet. ik vond het zowiezo al een coole bandnaam, maar nu ik erachter ben gekomen dat het een naburige melkweg is ("a cosmic neighbor") vind ik het alleen maar leuker worden. net zoals de meeslepende edelkitsch van m83's before the dawn heals us, een aalgladde plaat waar foute symfo en synths, krautrock, motorik, elektronica en wat overgebleven vleugjes shoegaze heerlijk samenkomen. die symfo en synths zijn zo overdone dat het weer lekker wordt voor diegenen die niet kijken op een zoetigheidje meer of nog meer. de net te klinische motorik ritmes (robots met de armen uit de raampjes hangend, cruisend door nachtelijk parijs anno 2087) passen perfect. eerste klapper van 2005? ja.
21.1.05
motursaiko
komt het nog goed tussen motorpsycho en mij? is het wel eigenlijk wel fout? u ziet: twijfels, twijfels. lees er hier bij de subs een stuk uitgebreider over.
17.1.05
you rang, m'lord?
15.1.05
titan
als stiekeme hippie met bijbehorende peace'n'love idealen heb ik een haat/liefde verhouding met de ruimtevaart perikelen in ons tijdperk. waarom niet al die miljarden niet besteed aan ontwapening, hongersnoden, armoede, scholing, zorg etc.? maar vaak wint mijn interesse in wetenschap en het onbekende - en het begrip 'ruimte' an sich - het dan toch mijn vroeger nog veel fellere idealen. nu weer die landing op titan (met bijbehorende buitenaardse geluiden!). droge kost eigenlijk en ik kan me voorstellen dat martijn het saai vindt, maar de verbeeldingskracht gaat bij mij flink aan het werk als ik de foto's zie en de geluiden hoor. als u me zoekt weet u waar ik me de komende tijd bevind.
14.1.05
13.1.05
kleine jongens
als de verwachtingen laag zijn kan het alleen maar meevallen. junior boys vallen echter helegaar niet mee, dit is potverdomme schitterend! bij last exit zijn we in een futuristische stad waarin mens en robot elkaars gelijken zijn en samen voor een utopische samenleving zorgen. en als er dan eens een relatie ten einde loopt zijn er de junior boys die de melancholie in muziek verpakken, en de plooien weer perfect glad trekken. had ik the usual suspects maar eerder geloofd. ik droom nog even verder.
12.1.05
zal ik?
zoals nathalie al zei: "no excuses now! 99 euros". en 149 euri voor de 1 gb uitvoering, niet eens zo heel veel voor een flashspeler. maar ik zoek toch iets met een groter geheugen, een 'echte' ipod bijvoorbeeld. ben aan het twijfelen over de 20gb ipod (€ 329,-), de creative zen touch 20gb (€ 225,-) of even naar duitsland rijden voor de aldi ipod (medion md 95200) à € 199,-. op dit moment gaat mijn voorkeur uit naar de creative; hoewel de apple veel mooier is, is de creative een heel stuk goedkoper, zijn de recensies zeker vergelijkbaar en is hij in ieder een stuk mooier dan die lelijk zwarte aldi ipod. die laatste heeft dan weer wel de mogelijkheid om direct de foto's van je camera op de speler te zetten, zonder pc-tussenkomst. bij de apple kan het ook, maar moet je voor een kleine 130 euri weer een cardreader erbij kopen. waerde lezers, welke moet ik kopen? wat zijn de ervaringen met de apple en de creative (ik neem niet aan dat iemand de medion al geprobeerd heeft)?
10.1.05
ruimte / leegte
aangestoken door de steeds diepzinnigere uitingen bij vincent, theo en omar over dance, sublieme uitingen, dromen en ruimte, ga ik er ook iets over zeggen (hoezo een incestueuze bezigheid, dat bloggen?), hoewel ik er natuurlijk veel minder verstand van heb dan bovengenoemde dansmariekes.
ik kom toch altijd weer terug bij photek, mijn oude drum'n'bass held (nu vooral bezig met filmmuziek, maar er schijnt een nieuwe langspeler in de maak te zijn). geen ander heeft me ooit zo kunnen raken: die waanzinnige details in drumpatronen, de vele scifi referenties, de jazz, maar bovenal de ruimte die hij liet tussen de beats, leegtes met onmetelijke dieptes ergens in outer space. geen gezellige muziek, maar wel met net zoveel verbeeldingskracht als bijvoorbeeld linear accelerator van dopplereffekt. de parallel die ik hier echter wil noemen is die tussen photek's 'the fifth column' en 'drop it like it's hot' van snoop dogg. natuurlijk is photek uptempo drum'n'bass en snoop dogg laidback hiphop, maar de manier hoe photek en the neptunes allebei de zwarte ruimte tussen de beats opvullen met zachte ruis en ontraceerbare, bijna paranoïde kraakjes is heel erg vergelijkbaar. grote verschil is echter dat photek het in 1996 al toepaste en pharrell en hugo er nu pas mee aankomen. "en basic channel was nog eerder" zei omar me, maar die ken ik dan weer niet zo goed, dus daar houd ik mijn mond over.
ondertussen wil maar weer even gezegd hebben dat modus operandi nog steeds een toonbeeld van perfectie is, een plaat waar elke beat, elk geluidje, elke synth en elke sample op de juiste plek zit.
ik kom toch altijd weer terug bij photek, mijn oude drum'n'bass held (nu vooral bezig met filmmuziek, maar er schijnt een nieuwe langspeler in de maak te zijn). geen ander heeft me ooit zo kunnen raken: die waanzinnige details in drumpatronen, de vele scifi referenties, de jazz, maar bovenal de ruimte die hij liet tussen de beats, leegtes met onmetelijke dieptes ergens in outer space. geen gezellige muziek, maar wel met net zoveel verbeeldingskracht als bijvoorbeeld linear accelerator van dopplereffekt. de parallel die ik hier echter wil noemen is die tussen photek's 'the fifth column' en 'drop it like it's hot' van snoop dogg. natuurlijk is photek uptempo drum'n'bass en snoop dogg laidback hiphop, maar de manier hoe photek en the neptunes allebei de zwarte ruimte tussen de beats opvullen met zachte ruis en ontraceerbare, bijna paranoïde kraakjes is heel erg vergelijkbaar. grote verschil is echter dat photek het in 1996 al toepaste en pharrell en hugo er nu pas mee aankomen. "en basic channel was nog eerder" zei omar me, maar die ken ik dan weer niet zo goed, dus daar houd ik mijn mond over.
ondertussen wil maar weer even gezegd hebben dat modus operandi nog steeds een toonbeeld van perfectie is, een plaat waar elke beat, elk geluidje, elke synth en elke sample op de juiste plek zit.
8.1.05
phanboi
omdat ik nodig even mijn fan-zijn moet etaleren, hier drie mp3tjes waarbij bijna-god stephen o'malley te horen is:
ginnungagap - reasonably miserable (2004)
burning witch - stillborn (1997)
khanate - fields (2003)
hoor de (r)evolutie!
ginnungagap - reasonably miserable (2004)
burning witch - stillborn (1997)
khanate - fields (2003)
hoor de (r)evolutie!
7.1.05
the haunted - abysmal
wat is de solo in de 'abysmal' van the haunted toch geweldig mooi! en het nummer zelf is ook fantastisch, zelfs al is die melancholieke eindriff compleet gejat is van trouble's 'all is forgiven' (subliem nummer natuurlijk). the haunted is mijn favoriet van het moment (samen met die nieuwe mars volta natuurlijk, maar dat spreekt voor zich).
6.1.05
bas de klusser
de afgelopen dagen behang afgehaald in de keuken, de plinten eraf gehaald, geschuurd en geverfd, idem dito met de plafondplinten, samen met hanneke (vooral zij eigenlijk) de keukenmuren voorzien van structuurverf, nieuwe nachtkastjes en een nieuw bed in elkaar gezet. en nu vind ik het even goed geweest. ik houd helemaal niet van klussen.
heb me vandaag wel weer bezig kunnen houden met wat recensies voor kindamuzik, waarbij vooral dialogs van fred lonberg-holm (solo cello-improvisaties) en fabricate van charles atlas (geremixte ambienteske droom-elektronica) erg prettig opvielen. u kunt ze binnen nu en een paar dagen online verwachten.
5.1.05
terug naar 'normaal'
had nog een boekenbon liggen en heb daarom het nieuwe boek van jamie oliver gekocht. hij had wat voor me afgedaan na zijn vorige, dat toch wel erg gekunsteld overkwam met al die nauwelijks vindbare ingrediënten en recepten die veel te ver gezocht waren voor non-chefkoks. zelfs een simpeler gerecht als mandarijnsalade met vanillesiroop, geschaafde chocola, amandelen en verse munt voldeed niet aan de verwachtingen, want niet lekker genoeg.
gelukkig dat zijn nieuwe boek jamie's dinners weer een terugkeer naar eenvoud en relatief gemak is. veel minder pretentieus en duidelijk gericht op mensen met een dunnere beurs dan voorheen leest en kookt het boek heerlijk weg. een echte aanrader derhalve, en dat had ik niet meer verwacht van de onze jamie, die langzaam aan zelfoverschatting ten onder leek te gaan.
nu de kerst en nieuwjaar weer ten einde zijn, en de bijbehorende vreetpartijen dus ook, hier een minder uitgebreid en redelijk simpel recept van mijn eigen hand.
gegrilde kip met stampot van rucola en geroosterde tomaat
1 hele kip
aardappelen
rucola
4 tomaten
knoflook
citroen
smeer de kip van binnen en van buiten in met olijfolie, peper en zout. stop de doormidden gesneden citroen in de holte en zet de kip daarna op een rooster in de oven (zet er wel een bak onder want er zal behoorlijk wat vet uitdruipen). vervolgens een uur en 20 minuten grillen op 200 graden - als je een hetelucht oven hebt is dat wel zo prettig (temperatuur kan dan op 180 graden).
snijdt de tomaten doormidden, stop er her en der schijfjes knoflook in en smeer de bovenkant in met een mengsel van olijfolie en balsamicoazijn, doe ze in een ovenschaaltje en rooster ze tegelijkertijd met de kip. haal de tomaten na een uur uit de oven, kook de aardappelen in water met een bouillonblokje gaar en giet ze af (even laten uitdampen). stamp de aardappelen fijn, snijdt de rucola in grove stukken en roer die onder aardappelen. snijdt de tomaten klein (vang het vocht op) en doe die bij de aardappelen en de rucola. afmaken met een scheut olijfolie, zout en flink veel zwarte peper. en als je wat pijnboompitten hebt liggen mag je die er ook onder doen. ondertussen haal je de kip uit de oven, laat je hem een paar minuutjes staan, om vervolgens aan te vallen! smakelijk!
mocht je geen zin hebben om tomaten zelf te roosteren (wel zonde hoor, is echt een unieke smaak), dan kun je ook zongedroogde tomaten op olie gebruiken. wel dan nog wat fijngesneden olijven toevoegen, anders kan het wat flauw worden.
gelukkig dat zijn nieuwe boek jamie's dinners weer een terugkeer naar eenvoud en relatief gemak is. veel minder pretentieus en duidelijk gericht op mensen met een dunnere beurs dan voorheen leest en kookt het boek heerlijk weg. een echte aanrader derhalve, en dat had ik niet meer verwacht van de onze jamie, die langzaam aan zelfoverschatting ten onder leek te gaan.
nu de kerst en nieuwjaar weer ten einde zijn, en de bijbehorende vreetpartijen dus ook, hier een minder uitgebreid en redelijk simpel recept van mijn eigen hand.
gegrilde kip met stampot van rucola en geroosterde tomaat
1 hele kip
aardappelen
rucola
4 tomaten
knoflook
citroen
smeer de kip van binnen en van buiten in met olijfolie, peper en zout. stop de doormidden gesneden citroen in de holte en zet de kip daarna op een rooster in de oven (zet er wel een bak onder want er zal behoorlijk wat vet uitdruipen). vervolgens een uur en 20 minuten grillen op 200 graden - als je een hetelucht oven hebt is dat wel zo prettig (temperatuur kan dan op 180 graden).
snijdt de tomaten doormidden, stop er her en der schijfjes knoflook in en smeer de bovenkant in met een mengsel van olijfolie en balsamicoazijn, doe ze in een ovenschaaltje en rooster ze tegelijkertijd met de kip. haal de tomaten na een uur uit de oven, kook de aardappelen in water met een bouillonblokje gaar en giet ze af (even laten uitdampen). stamp de aardappelen fijn, snijdt de rucola in grove stukken en roer die onder aardappelen. snijdt de tomaten klein (vang het vocht op) en doe die bij de aardappelen en de rucola. afmaken met een scheut olijfolie, zout en flink veel zwarte peper. en als je wat pijnboompitten hebt liggen mag je die er ook onder doen. ondertussen haal je de kip uit de oven, laat je hem een paar minuutjes staan, om vervolgens aan te vallen! smakelijk!
mocht je geen zin hebben om tomaten zelf te roosteren (wel zonde hoor, is echt een unieke smaak), dan kun je ook zongedroogde tomaten op olie gebruiken. wel dan nog wat fijngesneden olijven toevoegen, anders kan het wat flauw worden.
geen neo-klassiek
kleine maar fijne oogst vandaag, toen ik bij de mediamarkt behalve een digitale camera (nikon 4100) ook nog even door de klassiekbakken ben gelopen. resultaat:
charles ives - violin sonatas nos. 1-4
arvo pärt - orchestral works: tabula rasa / symphony no.3 / collage
allebei voor nog geen 6 euri. heel fijn. en mooi natuurlijk ook.
charles ives - violin sonatas nos. 1-4
arvo pärt - orchestral works: tabula rasa / symphony no.3 / collage
allebei voor nog geen 6 euri. heel fijn. en mooi natuurlijk ook.
4.1.05
2005 enzo
ik word regelmatig gevraagd wat mijn muzikale voorspellingen zijn voor dit nieuwe jaar. vrijwel altijd moet ik een antwoord schuldig blijven. trends en hypes interesseren me steeds minder, doen me niets. wat maakt mij het nou uit of 2005 het jaar van het vet of mager geluid gaat worden? punkfunk, lcd soundsystem, blablabla. ik word er al moe van als ik hoor. het enige wat ik tot nu toe aan kan raden voor 2005 is de nieuwe van the mars volta, die na enige rijping me nu levend aan het verorberen is. waanzinnig!
is de afname van interesse in trendgevoelige nieuwigheden een gemis als muziekschrijver? waarschijnlijk wel. onbewust heb ik vorig jaar een goede keuze gemaakt door me terug te trekken als redacteur bij kindamuzik. als redacteur moet je - ook al is het voor de avantgarde altijd van minder belang, dat wel - op de hoogte zijn en willen blijven van alle nieuwe ontwikkelingen, nieuwe stromingen. je moet mensen daarin kunnen aansturen, stimuleren om ook op zoek te gaan. nu kan ik dat wel, maar het 'willen' was weggevallen. ergens jammer ja, maar och, mensen zijn nooit onmisbaar en hans van der linden heeft mijn taken meer dan adequaat opgevolgd. daarbij: de hernieuwde vrijheid om muziek op mijn eigen tempo te kunnen en mogen ontdekken - zonder direct in mijn achterhoofd te houden hoe dit te integreren in het kindamuzik profiel - bevalt me buitengewoon. even wat meer afstand nemen heeft heilzaam gewerkt.
maar goed, 2005? het jaar waarin in opleiding wil gaan tot verpleegkundig specialist voor de geestelijke gezondsheidszorg (ggz-vs), en waarvoor ik ook ben aangenomen (ook daarom zijn de muziekjournalistieke bezigheden wat teruggeschroefd). tot zover het goede nieuws, want de limburgse opleiders liggen met elkaar in de clinch over wie nu de kar moet gaan trekken (lees: welke ggz-instelling de opleider moet leveren, dus wie er het meeste energie in moet steken), met als gevaar dat er dit jaar in limburg geen opleiding van start gaat. niet alleen een persoonlijke tegenslag voor mij (ik heb me er volledig op ingesteld en ga er nog even van uit dat het wel doorgaat) maar zeker ook voor de verpleegkundige zorg in limburg - die gaat dan nog meer achterlopen op de randstad, waar nieuwe theorieën veel eerder doordringen en geïmplementeerd kunnen worden. laten we hopen dat de beslissing (wordt op 13 januari genomen) op basis van gezond verstand wordt genomen.
is de afname van interesse in trendgevoelige nieuwigheden een gemis als muziekschrijver? waarschijnlijk wel. onbewust heb ik vorig jaar een goede keuze gemaakt door me terug te trekken als redacteur bij kindamuzik. als redacteur moet je - ook al is het voor de avantgarde altijd van minder belang, dat wel - op de hoogte zijn en willen blijven van alle nieuwe ontwikkelingen, nieuwe stromingen. je moet mensen daarin kunnen aansturen, stimuleren om ook op zoek te gaan. nu kan ik dat wel, maar het 'willen' was weggevallen. ergens jammer ja, maar och, mensen zijn nooit onmisbaar en hans van der linden heeft mijn taken meer dan adequaat opgevolgd. daarbij: de hernieuwde vrijheid om muziek op mijn eigen tempo te kunnen en mogen ontdekken - zonder direct in mijn achterhoofd te houden hoe dit te integreren in het kindamuzik profiel - bevalt me buitengewoon. even wat meer afstand nemen heeft heilzaam gewerkt.
maar goed, 2005? het jaar waarin in opleiding wil gaan tot verpleegkundig specialist voor de geestelijke gezondsheidszorg (ggz-vs), en waarvoor ik ook ben aangenomen (ook daarom zijn de muziekjournalistieke bezigheden wat teruggeschroefd). tot zover het goede nieuws, want de limburgse opleiders liggen met elkaar in de clinch over wie nu de kar moet gaan trekken (lees: welke ggz-instelling de opleider moet leveren, dus wie er het meeste energie in moet steken), met als gevaar dat er dit jaar in limburg geen opleiding van start gaat. niet alleen een persoonlijke tegenslag voor mij (ik heb me er volledig op ingesteld en ga er nog even van uit dat het wel doorgaat) maar zeker ook voor de verpleegkundige zorg in limburg - die gaat dan nog meer achterlopen op de randstad, waar nieuwe theorieën veel eerder doordringen en geïmplementeerd kunnen worden. laten we hopen dat de beslissing (wordt op 13 januari genomen) op basis van gezond verstand wordt genomen.
Abonneren op:
Posts (Atom)