carbonara

ik vind mezelf best een heel aardige kok, maar ik ben natuurlijk een oetlul want ik had voor vandaag nog nooit zelf een spaghetti alla carbonara gemaakt. te bang voor de kaas die ik wel eens in restaurants heb geproefd? te bang dat eieren zouden schiften? maakt verder ook niet zoveel uit, maar stupide was het natuurlijk wel. want potdomme zeg, zo makkelijk en ook nog eens lekker krijg je toch niet elke dag?

even tussendoor: dit is niet voor de lijners onder ons. ja, ik weet dat ik daar ook toe zou moeten behoren, maar ik kan gewoon veel te lekker koken, ok? ok ;-)

goed, je bakt wat pancetta (of spekjes, circa 150 gram) uit en doet er wat fijngesneden knoflook bij. rustig op laag vuur laten garen. je zet de pasta op (200 a 250 gram voor 2 personen). vervolgens klop je een ei plus een eidooier los met een flinke scheut room en geraspte kaas naar keuze - ik ga natuurlijk voor doodsimpele kruidenkaas, maar eigenlijk moet er echte parmezaan in. flink veel zwarte peper erbij doen. als de pasta beetgaar is gooi je er de spekjes en knoflook bij, en direct erna het losgeklopte ei-kaas-room mengsel. goed mengen, want anders krijg je pasta met geklutst ei. nu zal de hitte van de pasta het eimengsel net genoeg laten garen om een fluweelzachte saus te maken; echt, zo zacht en mild en subtiel, zalig! direct serveren en naar smaak met verse peterselie of basilicum bestrooien. zo simpel kan hemels zijn.

rondje sport

- verschrikkelijke wedstrijd natuurlijk, maar ajax is twee keer flink benadeeld door de arbitrage: die buitenspel doelpunten waren dus niet buitenspel.

- michael boogerd is nu de echte kampioen 'boot missen'.

- wielrentoeschouwers zijn rare mensen: er komt een stel fietsers heel hard voorbij gefietst, binnen enkele seconden is het voorbij, en daar heb je dan uren op zitten wachten. geef mij maar de tv.

- de goal van rooney (etterbak eerste klas, laten we wel wezen) tegen newcastle united was zo subliem als subliem kan zijn.

- waarom heb ik zelf vandaag niet kunnen winnen? gvd drie keer op de paal geschoten.

ik?

You scored as Existentialism. Your life is guided by the concept of Existentialism: You choose the meaning and purpose of your life.


“Man is condemned to be free; because once thrown into the world, he is responsible for everything he does.”

“It is up to you to give [life] a meaning.”

--Jean-Paul Sartre


“It is man's natural sickness to believe that he possesses the Truth.”

--Blaise Pascal

What philosophy do you follow? (v1.03)

rare jongen hoor

echt, dit moet wel een van de meest afzichtelijk hoezen zijn die ik ooit heb gezien. en ook nog eens eentje die de lading in zijn geheel niet dekt. want ben eens eerlijk: wat is je eerste associatie hierbij? ik kan je verzekeren dat die niet klopt. kintopp van reuber is van de buitenkant oerlelijk, maar de binnenkant smaakt naar meer, veel meer. naar zoveel meer zelfs dat ik alleen maar een stel referenties kan geven: duke ellington, steve reich, shalabi effect, dromerige ambient, zwaar psychedelische heavy krautrock, vleugje keelzang, wat minimale, trage techno. En geloof het of niet, dit onnavolgbare geheel loopt allemaal even vloeiend in elkaar over als een paling in een emmer snot. als dat geen aanrader is.

hang the pope

juist wat de wereld nodig heeft: een fundamentalist als paus. ratzinger lijkt de overtreffende trap van die dode pool als het om conservatieve standpunten gaat. nu bij velen de maatschappelijke standpunten radicaal aan het polariseren zijn, zou het goed zijn geweest als er een gematigd iemand voor nieuwe roerganger zou gaan spelen - want er zijn helaas nog teveel mensen die godsdienst als leidraad voor hun leven nemen. maar de conservatieve school heeft gewonnen, en daarmee de klok weer een aantal deccenia teruggedraaid. het wachten is nu op de eerste aanslagen op aids-klinieken of zelfmoordacties tegen hindu's - allemaal uit naam van herr benedictus natuurlijk.

één troost: der neue papst is al 78, dus heel veel jaren zal hij niet meer leven. tijd voor een nieuw conclaaf.

nooit gedacht...

...toch nog gekomen: een silver mt. zion lied dat ik echt mooi vind. 'god bless our dead marines'. prachtige muziek, suite in drie delen, en zelfs efrims stem is ditmaal aan te horen. had de rest van de plaat ook maar zo goed geklonken, ik was acuut weer fan geworden.

nogmaals autechre: untilted mag dan volgens omar hun dubplaat zijn, ikzelf hoor toch meer freejazz en jaren zeventig miles erin terug. vooral die laatste eigenlijk, met al die frontale ritmes en heftig inkleuringen. de freejazz komt uit handen van 23e eeuwse bewuste robots.

mooie stream: stephen o'malley mixt het een en het ander aan elkaar voor een japans radiostation. u kunt zich wellicht een beetje voorstellen hoe dat gaat klinken. maar u hebt het fout. luister hier voor bewijs.

tekno

zoals je in de kolom hiernaast kunt zien heb ik een rubriekje toegevoegd: beste albums van 2005 tot nu toe. stond er zelf nogal van te kijken dat het eigenlijk al een behoorlijk lijst was. even een korte uitleg bij de nieuwkomers:

autechre - untilted
moeilijke, drukke plaat vol prikkels en stekels. het probleem ligt in het feit dat ik muziek ook graag voor 'erbij' opzet, als ik weer een stapel vakliteratuur doorneem. en dat kan niet met untilted: te veeleisend, te zuigend. ik heb me daar nu aan over durven geven, en wat blijkt: een ontzettende hoeveelheid subtiele details onder die stortvloed aan extreem verknipte beats en bizarre geluiden. en, nog belangrijker, prachtige melodieën, zeker richting het einde van elke track. in potentie de beste autechre plaat tot nu toe, vermoed ik.

meshuggah - catch 33
1 track, 48 minuten, onregelmatig gehoekte metal. wat interesseert mij dat nou dat alle drums geprogrammeerd zijn? alle muziek op catch 33 is hoorbaar met de computer gefabriceerd, maar dat is alleen maar een meerwaarde hier. meshuggah staat nog steeds voor snoeiharde mathematische metal, maar de uitwerking heeft veel meer met minimal music en koude techno te maken. veel herhalingen - die nooit hetzelfde klinken - zorgen voor een in mijn oren bijna plastikman-achtige beleving. de dissonante leads (let wel: geen solo's!) houden de naargeestigheid overal binnen handbereik.

freak momma

els is back! goed nieuws, want whiskas werd al lang gemist natuurlijk. je vindt het beatmeisje hier. welkom terug beatmeisje!

overigens: bij de subs kun je mijn verslagje lezen van het jaga jazzist / shining concert van afgelopen donderdag in hasselt. mis ze niet!

rosemary

tijd om te koken! ok, gaan we weer. we eten hier thuis nogal eens kip, en we hebben allerhande kruiderijen in eigen tuin, dus toen heb ik dit bedacht. snijdt kipfilet in stukken, en rijg ze aan takjes rozemarijn. die zijn nogal houterig, en dus niet altijd geschikt om op te eten, maar ze zijn bij uitstek goed om spiesjes van te maken. ondertussen geven die dingen heel smaak af aan de kip, dus da's alleen maar mooi. vervolgens leg je de spiesjes een uurtje in een marinade van citroensap en -rasp, olijfolie en veel knoflook. je kunt ze dan bakken in een pan, grillpan, onder een grill leggen of op een barbeque - vooral die laatste is natuurlijk heerlijk, maar is het nog te koud voor helaas.

ondertussen kook je wat pasta, en als die beetgaar is roer je er een flinke klodder pesto door (niet zuinig zijn!). dan nog sla erbij - rucola, wat noten of pitten van teen of tander, een paar sinaasappelpartjes, wat baby spinazie; je kent het wel - en meer is niet nodig voor een echt heerlijke maaltijd. of toch wel: een flesje witte wijn erbij maakt het nog beter.

bloederig feestmaal

even de palmtopjes synchroniseren en op scherp zetten:

zaterdag

25 juni

kunstencentrum belgië

WOLF EYES + SUNN O)))

ik heb gezegd.

opa cocu

ik had hem afgeschreven na het dramatische ek van hem, maar phillip cocu speelde vanavond - zoals het hele seizoen eigenlijk al - een geweldige wedstrijd. wipneus was misschien niet altijd even opvallend, maar alleen een echte grote weet dan uiteindelijk een ommekeer te brengen. mooie goal natuurlijk, en daarna speelde psv het laatste kwartier als onoverwinnelijke grootmacht. verder bepaald geen briljante wedstrijd - olympique lyon was gewoon te sterk - maar als de wedstrijd een minuut of tien langer had geduurd had psv gewonnen.

mooiste goal van de avond was natuurlijk echter die van luis garcia van liverpool tegen juventus. pure schoonheid.

ik heb kosmik nog

ik ben de subs nog een stukje over fiona apple schuldig. het komt er maar niet uit. vind de woorden niet, of eigenlijk meer: voel dat ik in herhalingen val. ik schrijf nu een jaar of vijf over muziek, heb aardig wat schrijfsels achter mijn naam staan, maar de bodem lijkt in zicht. niet dat ik geen muziek meer luister, integendeel; ik poep à la minute nog een lekkere top 5 van het moment uit:

1. jaga jazzist - what we must
2. fiona apple - extraordinary machine
3. david sylvian - the good son vs. the only daughter (the blemish remixes)
4. alva noto & ryuichi sakamoto - insen
5. dead meadow - feathers

en die top 10 krijg ik verder ook nog wel vol met origin, cephalic carnage, kawabata makoto, high on fire en emiliana torrini. maar er iets over schrijven? lukt niet. of in ieder geval niet goed genoeg. af en toe lijkt het alsof ik mijn vocabulaire met betrekking tot muziek heb uitgeput, kan ik geen lekker lopende zin meer op papier krijgen.

heel jammer allemaal, maar het doet me minder dan verwacht. mijn stapel promo's groeit en groeit maar ik kan me er niet toe zetten om er daadwerkelijk iets mee te doen. heb genoeg andere zaken aan mijn hoofd, maar dat had ik altijd wel en dat heeft me voorheen nauwelijks tegengehouden. waar het dan wel aan ligt? misschien omdat ik het gevoel heb ermee bereikt te hebben wat ik heb kunnen bereiken. natuurlijk heb ik ooit met de gedachte gespeeld dat ik het professionele basis wilde doen. dat ik voor oor of whatever welk magazine kon schrijven en met muziek mijn geld kon verdienen. maar die illusie is al lang begraven, en het vereiste fanatisme heb ik nooit genoeg gehad.

zo erg is dat echter helemaal niet. vind ik nu. het lijkt alsof het eindpunt in zicht komt, maar ik ben er nog niet. ik schrijf mijn stukjes - dat fiona ding gaat deze week nog goedkomen, heb ik me voorgenomen - maar als de huidige promostapel aan kant is (want zo voelt het) ga ik maar eens even op sabbatical wat betreft de muziekschrijverij. en als ik zaken heb die ik dringend met de wereld wil delen heb ik altijd kosmik nog.