alina

voor mij is het nu duidelijk: alina van arvo pärt is voor mij dé muziek tijdens het schrijven van een artikel. de leegte, de melancholie, de ruimte tussen de noten; allemaal even prachtig en bovendien genoeg plaats om in te verdwijnen of voor eigen interpretatie. perfecte tijdstip is dan ergens laat in de avond of vroeg in de nacht, maar helaas kan ik zonder licht geen literatuur meer lezen; een beetje lastig voor een artikel gebaseerd op literatuurstudie. de schemer is echter bijna net zo mooi, en aangezien die bijna invalt ga ik weer eens door.