mocht ik dit jaar maar één 'gewoon' rockalbum aanschaffen, dan zou het niet de prachtige nieuwe deus worden. nee, ik ben helemaal aan de autolux. eindelijk eens een band die zich niet door postpunk en hoekige ritmes laat beïnvloeden; wat nou compacte liedjes? lekker beetje doorspacen hier, stukje gitaarnoise daar, shoegazen mag ook af en toe. en hee, daar schakelen ze plots door naar motorik!
ja, autolux smaakt niet origineel maar wel overheerlijk: jane's addiction, gish-era smashing pumpkins, sonic youth, my bloody valentine, lush. niets nieuws, maar wel het soort rock dat ik al jaren blijk te missen. het mooiste is dat het allemaal zo achteloos klinkt; lekker minimaal, alsof er niet over is nagedacht maar wel elke noot op de juiste plek. de zachte, druggy maar toch ook melancholieke zang is perfect, zeker als drumster carla azar (geweldig drumwerk!) voorbij komt zweven. op future perfect spelen ze nog vrij ingehouden en subtiel eigenlijk, maar als ik ze zou vragen of ze live wellicht minutenlang een muur van psychedelische noise gaan optrekken, zouden ze vast en zeker op zijn van bastens zeggen: het zou zo maar eens kunnen. dat ze maar snel eens deze kant op komen.
3 opmerkingen:
Gisteren aangeschaft. Lang geleden dat ik een plaat ongehoord ("blind"!) kocht. Bedankt voor de tip, hij is Heeeerlijk. De drummer is inderdaad geweldig: losjes strak. Ik zocht 's avond de band eens op ILM en las aldaar dat ze bij/met Wendy & Lisa heeft gespeeld.
ze schijnt vroeger ook bij ednaswap te hebben gespeeld (van de nathalie imbruglia hit 'torn'). forse verbetering in ieder geval ;-)
en ze drumt op de platen van john frusciante!
Een reactie posten