bas de gladde

ik kan niet anders dan toegeven dat ik een gladjakker ben als blijkt dat mijn muzikale bestaan momenteel wordt ingevuld door nine horses en opeth. nu speelt de ene band melancholische avantpop en de andere progmetal, maar toch: allebei klinken ze perfect en aalglad. en fantastisch, dat ook.

nine horses is het nieuwe project van david sylvian, steve jansen en burnt friedman, waarbij het natuurlijk vooral sylvian is die in het oor springt. de muziek doet me nogal eens denken aan zijn dead bees on a cake, maar snow borne sorrow is wat meer ingetogen, kent ook wat glitchknetters, en heeft ook nog eens een soulvol koortje hier en daar. stina nordenstam mag een nummertje meezingen - haar nasale neuzelstemmetje nogal een contrast met sylvians warme, gloedvolle geluid -, ryuichi sakamoto doet zoals altijd weer even mee, en als supersilent-trompettist arve henriksen zijn aparte, oosters klinkende lijntjes mag blazen is het resultaat nauwelijks meer van perfectie te onderscheiden. voor david sylvian begrippen misschien makkelijk in het gehoor allemaal, maar dat is dan vooral in vergelijking tot zijn avantgarde-meesterwerk blemish van 2003; zo lastig zijn zijn oude plaatjes toch ook weer niet. in ieder geval, ik moet hem hebben, alleen is het heel erg klote dat hij alleen als dure import van 25 euro te krijgen is. belachelijke prijs.

opeth is natuurlijk net zo glad, maar juist daarom klinkt hun mengeling van death metal, melodieuze progrock, jaren zeventig rock en strak hakkende meshuggah-tool riffs zo ongelooflijk perfect. lange nummers, elk met ideeën genoeg om een heel album omheen te bouwen, werkelijk subliem gespeeld, een heerlijke (verstaanbare) grunt, en dan blijkt die grunter ook nog een normale stem te hebben die zo mooi en vol klinkt dat hij net zo goed in een pop of aor band kan gaan zingen. en dan die heerlijke melodieën... om nooit genoeg van te krijgen. death, damn the machine, meshuggah, pink floyd, tool, queensrijche: opeth heeft het allemaal. ik ben acuut fan en ga direct op zoek naar al hun oudere werk. en nu zet ik ghost reveries nog eens op, voor de zoveelste keer deze week.