de laatste tijd ben ik nogal in een appelstroop fase. oftewel kruudje zoals ik dat van mijn middenlimburgse ouders heb overgenomen. kroet (met uitgerekte -oe-) wordt ook wel eens gezegd, of zelfs iets als ziepnaat. allemaal appelstroop. vroeger at ik niet zoveel kruudje, hoogstens eens per week, en af en toe op een pannenkoek (nooit mijn favoriete eten geweest, ook niet als kind). later heb ik verscheidene dynamo open airs overleefd op van thuis meegenomen pannenkoeken met kruudje - spaarde nogal wat geld uit aan de toen nog erg matige festivalcatering.nu is bryn zo oud dat hij boterhammen mag eten, en dan begin je blijkbaar met jam, paté of smeerkaas. en kruudje dus, want dat vinden hij en zijn mond (en ook de rest van zijn gezicht en handen) het allerlekkerste. en dus eet papa ook weer meer van het donkere kleverige spul, en het moet gezegd: het bevalt erg goed, heerlijk. vooral de echte limburgse appelstroop met een rinse smaak, in van die blikken. favoriete merk is timson, ook nog eens gevestigd in beesel, het geboorteplaatsje van (mijn) opa en oma ickenroth. mooi toch? niet te zoet, zo dik dat de substantie nauwelijks terugvloeit als er met je mes een heerlijke lik uit hebt genomen. en dan op het brood vermengen met de boter die je er al op had gesmeerd. de wederopstanding van kruudje is een feit! zegt het voort!
verder heb ik nog zo een aantal condiments die het eten van alledag wat aangenamer maken. ieder heeft er zijn eigen voorkeuren in natuurlijk; voor mij zijn het vandaag de dag vooral goede donkere sesam olie (instant verrijking voor al je oosterse gerechten), rode en groene tabasco (toepasbaar bij vrijwel alles hartig), worcestersauce (idem als de vorige; zit volgens mij ook een verslavend stofje in want de flessen gaan er hard doorheen hier), kikkoman sojasaus afgewisseld met ketjap manis, sambal oelek en sambal brandal (ik deed vroeger trouwens flink wat sambal oelek en ketjap manis door mijn basismacaroni met tomatensaus en gehakt; moet ik toch weer eens proberen op die manier), en als laatste goede balsamico azijn die tenminste twee jaar heeft mogen rijpen (je bent een foodie of niet, nietwaar?), of liefst nog langer. je wilt nooit meer terug naar goedkoop supermarkt spul als je de dikke, bijna stroperige en zachtzoete balsamico hebt geproefd die je alleen maar kan krijgen bij italiaanse deli's.
