ravioli met spinazie en ricotta

soms lukt het allemaal wel heel erg goed. vanmiddag was het weer zover: veel werk om te maken, maar tjonge zeg, het was geniaal lekker! voelt niet helemaal lekker om van mezelf te zeggen, maar het was nu eenmaal zo. overigens is dit niet een recept voor beginners. ik zeg het er maar even bij.

ravioli met spinazie en ricotta
hoofdgerecht voor twee personen
voorgerecht voor vier personen

deeg:
250 gram tarwebloem
2 eieren
snuf zout

maak een kuiltje in je berg tarwebloem en breek de eieren daarin en doe het zout erbij. begin dan met draaiende bewegingen met een vork te maken, steeds langs de bloem totdat je een goed deeg krijgt. dan moet je handen gaan werken en het deeg goed kneden totdat je een elastische bol overhoudt; duurt enkele minuten. verpakken in plasticfolie en half uurtje in de koelkast leggen (als je het direct wil uitrollen zijn de gluten te elastisch en krijg je dus geen goed resultaat).

saus:
2 blikken tomatenblokjes
2 tenen knoflook, gekneusd
flinke schep suiker
peper en zout

in wat olijfolie de tenen knoflook even aanfruiten, dan de rest erbij doen en een uur op zacht vuur laten pruttelen. de knoflook kun je er dan weer uitvissen. simpeler kan toch niet? dit is trouwens een basistomatensaus die eigenlijk bij heel veel gerechten past; doe er naar eigen inzicht kruiderijen bij. basilicum werkt altijd goed natuurlijk, maar probeer ook eens wat verse salie of een hele rode peper (op het eind verwijderen).

ravioli vulling:
200 gram spinazie, ontdooid en uitgeknepen (anders is het te waterig)
200 gram ricotta
2 theelepels pesto
flink wat vers geraspte nootmuskaat
zout en peper (en niet te zuinig, ricotta kan wel wat gebruiken)
geraspte parmezaan (maar dat doet bas dus niet; als jij het wel doet, dan minder zout gebruiken)

gewoon alles in een kom door elkaar mengen.

hoe nu verder? het deeg met een pastamachine of een deegroller uitrollen tot je een dunne lap deeg hebt. dan in lange repen van 10 cm breed snijden. zelf heb ik een raviolivorm (wat wel zo handig is), maar noodzakelijk is dat niet. lap deeg op werkblad leggen (of op de vorm dus), om de 5 cm een dot vulling erop leggen. met een kwastje het deeg tussen de vulling nat maken (gewoon met water, hoeft dus geen geklopt ei te zijn zoals dat vaker wordt voorgedaan), dan de volgende lap erover heen leggen en zorgen dat het deeg goed aansluit bij de vulling - om zo weinig mogelijk lucht erin te krijgen. het deeg tussen de vulling goed aandrukken, en dan met een mes (of een pizzasnijder, of een speciale raviolisnijder) in vierkantjes snijden. best bewerkelijk allemaal, maar het resultaat, potdomme zeg...

je heb nu ongeveer 24 ravioli's; kook ze in een grote pan met ruim kokend wat met zout. na een minuut of 3 a 4 zijn ze goed.

ondertussen had ik nog wat vulling over, en die heb ik door de tomatensaus geroerd. paste erg goed, het maakt de saus net wat romiger. serveer de ravioli's met goede olijfolie er overheen gesprenkeld, en de saus wat aan de zijkant van het bord; meer als dip eigenlijk.

muziektip: wat is er op dit moment beter dan the haunted? niets eigenlijk, maar om te koken is toch net wat te heftig. iliketrains komt eigenlijk wel dicht in de buurt, en als je net als ik van zowel mogwai, joy division en the god machine houdt, raad ik je aan toch snel progress/reform op te zetten.

simla

altijd leuk: restaurants recenseren! een beetje twee hobby verenigen eigenlijk. vandaag twee in de aanbieding:

appels en peren
gelegen aan het riviertje de linge in tricht (bij geldermalsen). zeer prettig geprijsd voor hetgeen je krijgt: 22,95 voor een 3-gangen menu. elke maand een ander menu, bestaande uit zeven voorgerechten, zeven hoofdgerechten en zeven nagerechten. vrije keuzen en vaste prijs. heel aangenaam systeem, en het eten is ook nog eens behoorlijk goed. niet heel wereldschokkend, maar wel creatief, en de visgerechten zijn echte aanraders. we zijn er een paar keer geweest, en de keer met de pangasiusfilet gevuld met witte en groene asperges met een zachte saffraansaus staat me nog erg goed bij. geweldig lekker. check hier het menu voor oktober.

simla
de website ziet er niet uit en werkt niet goed, de inrichting is al jaren oubollig en kitscherig, de kaart is sinds de opening niet aangepast, maar verdomd: simla in sittard is het beste indiaas restaurant van nederland (ehm, van degene waar ik ben geweest dan)! de tandoori schotels zijn niet minder dan fantastisch, de biriyani's idem dito, en de curry's zijn hemels. en dan bedoel ik zowel milde (butter chicken, kip tikka masala), gemiddeld scherpe, als de superpittige vindaloo's. de kip is zonder uitzondering zalig mals, de lam geweldig van smaak, en ook de grote garnalen zijn niet van deze wereld. tel daarbij op werkelijk subliem naanbrood (qua smaak ergens tussen croissant, pannenkoek en stokbrood in), en de soms absurd lage prijzen (11,35 voor een kip tikka masala!). dan neem je die inrichting en de niet zo heel goede ligging (qua buurt dan; wel makkelijk te bereiken want maar 100 meter van het station) wel op de koop toe. lang geleden dat ik me zo vol heb gegeten als afgelopen vrijdag. niet te missen als je in de buurt bent.

pissaladière

vorige week gemaakt voor een feestje, en het was een groot succes: pissaladière! een soort van zuidfranse oerversie van de pizza, maar eigenlijk een heel stuk lekkerder dan de vele varianten van tegenwoordig. oorsponkelijk was de pissaladière authentiek straatvoedsel uit het warme nice, maar hij smaakt net zo heerlijk tijdens een hollandse gure herfst.

wat moet je doen? allereerst pel en snijd je anderhalve kilo (ja echt) uien; niet in snippers, wel halveren en in dunne plakjes. die doe je samen met een flinke scheut olijfolie in een grote pan. even een bouguet garnie bijdoen van laurierblad, tijm, rozemarijn en peterselie, en dan zeker drie kwartier op een zacht vuurtje met de deksel op de pan laten stoven. ondertussen kun je zelf een bodem maken (op dezelfde manier zoals je en pizzabodem maakt) maar eerlijk gezegd vind ik het makkelijker om een kant-enklare bodem voor hartige taarten te nemen die je tegenwoordig kunt krijgen. zo'n blikje danerolles pizzadeeg is ook goed trouwens. het uitgerolde deeg leg je op een ingevette bakplaat. als de uien drie kwartier hebben gestoofd, neem je de deksel eraf en voer je het vuur op. nog 20 tot 30 minuten laten bakken onder af en toe roeren, totdat al het vocht verdampt is en je een beige-lichtbruine massa uien overhoudt die bijna puree te noemen is. de kruiden weghalen en peper en zout erbij doen en terzijde zetten.

zet de oven op de hoogst mogelijk stand. snij vervolgens 12 tot 16 ansjovisfiletjes in de lengte doormidden. smeer de bodem in met de uienmassa en leg de ansjovisjes er in een ruit overheen. zorg dat je goede zwarte olijven hebt en leg die op de uientaart zoals op de foto. doe de pissaladière in de oven en bak op de hoogste temperatuur een minuut of 15. haal uit de oven, en eet hem warm of op kamertemperatuur. glaasje rosé in de zomer of rode wijn in de winter erbij (en ach, een koud biertje smaakt ook prima), misschien een groene salade: genieten hoor. de combinatie van zoete, gekaramelliseerde uien, zoute ansjovisjes en sterke olijven is nauwelijks te overtreffen, naar mijn niet zo nederige mening. één van mijn alltime-favourites!

muziektip: voelgoed-eten zoals dit vraagt om voelgoed-muziek. one hundred love years van kaito past dan ook uitermate goed: net als de pissaladière ongecompliceerd en toch altijd interessant en lekker.