meisjesmuziek

zie hier hanne hukkelberg, mijn nieuwe favoriete meisje. en niet alleen om haar schattige verschijning, ook haar muziek is prachtig. ze komt uit noorwegen, dus muzikanten uit de jaga/shining-hoek zijn onvermijdelijk, en eigenlijk is dat nog steeds een pluspunt: die typische saxofoonlijntjes en arrangementen passen perfect bij de ingetogen luisterliedjes en speelse experimenten van onze hanne. ze lijkt zich trouwens af en toe iets te verliezen in weirde melodietjes, maar ik vergeef het haar graag, little things is een prachtplaat.



mia doi todd is op een of andere manier erg goed in staat om dicht bij me te komen, terwijl ze over het algemeen vrij brave folky liedjes maakt. een stukje warmbloediger dan hanne, hoewel ik het behoorlijk koud krijg van 'luna lune'. het sterkst is ze echter als ze haar breekbare stem laat begeleiden door uitgespacede stoners van dead meadow: 'the way' klinkt als bardo pond met verbeterd popgevoel. manzanita benadert daarmee bijna mijn gevoel van perfectie, maar helaas vond mia het nodig om een echt reggaeliedje te maken. en ik heb een hekel aan reggae. veels te vrolijk. past trouwens ook helemaal niet bij de rest van dit ingetogen album.




en hoe kun je voor emiliana torrini nu geen zwak krijgen? is het niet om haar verschijning dan wel om haar lieve liedjes die veel dieper gaan dan het zonnige uiterlijk doen vermoeden. lichtvoetige, nick drake-achtige pracht vol gevoel voor understatement. het muzikale equivalent van ergens aan de rand van een bos langs een kabbelend beekje te zitten, kijkend hoe de zon laat in de middag steeds verder naar het westen trekt.

jaja, het zit wel goed tussen bas en de muzikale meisjes dit jaar.